در آستانه دوسالگی

سلام بر عشق بی همتای من مامان جون این چند وقته خیلی درگیر بودم و البته نی نی وبلاگ واسم باز نمیشد. نه می تونستم اینجا بنویسم نه واسه دوستات نظر بذارم. هزار ماشالا اونقدر بزرگ شدی و خانوم که هرچی بگم کم گفتم. 4 5 روزه که دیگه شیر نمی خوری. خیلی منطقی قبول کردی که بزرگ شدی و نباید شیر مامان رو بخوری. قربونت برم من. حرف زدنت هم که ماشالا روز به روز بهتر میشه و گاهی چیزایی به زبون میاری که دهن ما باز می مونه. هرچی بهت میدیم میگی مرسی خیلی ممنونم. هر چی رو دوست داری میگی خیلی دوسش دارم. همش منو بوس می کنی و میگی مامان جون دوستت دارم. این چند وقت اونقدر ننوشتم و اونقدر مهمونی و تولد رفتیم که همش روی هم تلنبار شده. پس فردا هم تولدته البته تو 14 آبان متولد شدی و بهترین خوشی ها و نعمت ها رو برای ما به ارمغان آوردی اما دهم جمعه واست تولد می گیرم و همه دوستای خوبمون رو هم دعوت کردم. الان هم اونقدر سرعت اینترنت پایینه که نمی تونم عکس بذارم اما قول میدم قبل از گذاشتن پست تولد بیام و عکس این چند وقت رو بذارم. و از این به بعد هم هفته ای یک بار وبلاگت رو به روز کنم. مامان جونم خیلی دوستت دارم. خیلی باهوش و مهربونی. مهدت رو خیلی دوست داری. با بچه ها خوب تا می کنی و اخیرا هم حس مالکیت درت ایجاد شده که می دونم اقتضای سنت هستش. دوستت دارم. پیشاپیش تولدت مبارک و خدا رو شکر به خاطر دادن تو به ما.